‘Mijn ervaring is dat veel mensen, inclusief mijzelf, bang zijn voor het begrip duurzaamheid. We horen allemaal dat er iets moet veranderen, we erkennen: anders gebeuren er verschrikkelijke dingen. Wat dat verschrikkelijke is, dat weten we niet overigens. Soms zie ik in de media iets voorbijkomen waar hel en verdoemenis wordt gepreekt als wij ons niet bekeren tot een duurzame leefstijl. Een probleem is dat dit vaak niet te betalen is voor studenten.
Het gevolg is vaak dat mensen zoals jij en ik duurzaamheid vermijden. We bannen het uit onze gedachten, proberen onszelf een goed gevoel te geven door zo min mogelijk koffiebekertjes te gebruiken, en we kijken liever maar niet naar de berg plastic in onze prullenbak. Uit het oog, uit het hart. Of toch niet…
Wanneer je een volgende keer over duurzaamheid hoort dan komt dat beklemmende gevoel toch weer terug. Diep van binnen kom je er toch op uit: verandering is nodig. Ik ga niet zeggen dat dit allemaal onzin is, dat we in vrijheid en blijheid lekker kunnen blijven consumeren met een beetje compensatie tussendoor. Waar ik wel tegen wil vechten is dat lamgeslagen gevoel, het gevoel dat je ‘er toch niets aan kunt veranderen’, ‘dat wat je ook doet, het toch niet genoeg is’. Dit gevoel werkt ons keihard tegen. We steken daardoor (ongewild) onze kop in het zand.
Ik weet niet of bovenstaand verhaal je bekend in de oren klinkt, de inspiratie hiervoor is mijn eigen leven en wat ik hoor van medestudenten. Ik ben bij de Green Office gaan werken omdat ik hier iets tegen wil doen. Ik wil mijn kop uit het zand halen en mijn hoofd misschien wel hierdoor boven het maaiveld uitsteken. Wanneer ik eerlijk ben dan zeg ik tegen je: ik heb geen idee hoe het afloopt met de wereld in deze klimaatcrisis. Wat ik wel weet is dat zo’n lamgeslagen gevoel in ieder geval niet werkt. Daarom zou ik je willen oproepen: Laat dat gevoel achter je, doe wat je kunt, en houdt de berichten en de activiteiten van de Green Office CHE in de gaten. Wij staan klaar om je te helpen het ‘hoe’ en ‘wat’ in duurzaamheid vorm te geven.
Auteur: Natasha Peters