In een tijd waarin jongeren geconfronteerd worden met onzekerheden – klimaat, woningmarkt, polarisatie – is een bredere identiteit belangrijk. Wie zijn leven uitsluitend baseert op succes of geluk (smalle identiteit), loopt vast bij tegenslagen. Levensbeschouwing biedt houvast: overtuigingen die richting geven en veerkracht versterken. Er is een bron buíten het (op zelfontplooiing) gerichte individu. De leerling of student is dus méér dan een goede of foute studiekeuze.
Een christelijke visie benadrukt dat werk en studie deel uitmaken van een groter geheel: het bijdragen aan relaties, gemeenschap en samenleving. Het helpt jongeren hun keuzes niet te zien als een individuele zoektocht naar geluk, maar als onderdeel van een betekenisvolle opdracht, ook al kan dat een ‘ver van het bed show’ voor een (groot) deel van de jongeren. Laten we op z’n minst een poging wagen. En eerlijk is eerlijk. Het begeleiden van het studiekeuzeproces is dan ook meteen een moment om stil te staan bij de eígen loopbaan. Mooi om zo op gelijkwaardige wijze met elkaar het gesprek aan te gaan. Een studiekeuze is namelijk géén eenmalige keuze. Loopbaankeuze worden (gelukkig) ook op latere leeftijd gemaakt.
Door levensbeschouwing (of de ontwikkeling van kernwaarden) te integreren in het studiekeuzeproces ontstaat een meer holistische begeleiding. Zo worden leerlingen niet alleen voorbereid op een studie of beroep, maar ook op het ontwikkelen van een duurzaam en hoopvol mens- en wereldbeeld. Hoe mooi is het om daarover als ouder in gesprek te gaan en misschien zélf ook weer nieuwe inspiratie op te doen?
