Wat moet je doen als je beleid wilt maken op basis van wetenschappelijk onderzoek waarvan de resultaten totaal niet eenduidig zijn? Dit essay behandelt vier valkuilen bij het gebruik van tegenstrijdige onderzoeksuitkomsten door beleidsmakers: (1) verwarren van theoretische en empirische argumenten, (2) onderzoekscontext en beleidscontext aan elkaar gelijkstellen, (3) te sterke claims aan onderzoeksresultaten verbinden en (4) achterliggende trends negeren. De valkuilen worden geïllustreerd met eigen ervaringen tijdens onderzoek naar etnische diversiteit in het onderwijs.

The Lectorate Theology of the CHE focusses on the interpretation and communication of ‘salvation’ within new faith communities. The goal of the Lectorate is to find new ways for contextualizing the Gospel in our secular society, through investigating theologies and processes of sense-making in emerging faith communities. One of the current research projects is ‘Heeft meedoen zin?’ (‘Does it make sense to participate?’), a practical-theological research in six faith communities in the Netherlands. In each community six carefully selected participants were interviewed.

De maatschappij wordt steeds diverser en ik-gerichter. De tegenstellingen tussen de verschillende etnisch-culturele groepen en tussen mensen met verschillende opvattingen lijken steeds groter en scherper te worden. Dat zet het gevoel van saamhorigheid onder druk en zorgt voor polarisatie. Is er nog wel sprake van sociale cohesie in samenleving en op school? Of moeten we daar helemaal niet naar streven omdat groepssaamhorigheid wellicht ten koste gaat van de opvattingen van het individuele kind en de wederzijdse tolerantie schaadt?

Sterke ik-gerichtheid en toenemende diversiteit leiden niet alleen tot spanningen in de maatschappij, maar ook in het klaslokaal. Leerlingen met verschillende achtergronden hebben soms amper contact met elkaar of voelen zich zelfs buiten de groep vallen. Leerkrachten vragen zich af hoe ze de sociale cohesie in hun klas kunnen versterken. Deze eerste bijdrage gaat daarop in. De tweede behandelt de vraag: in welke mate mag het streven naar groepssaamhorigheid ten koste gaan van de opvattingen van individuele leerlingen?

Jaarlijks staan leerkrachten in het basisonderwijs voor de vraag hoe dit jaar Goede Vrijdag en Pasen vorm te geven in het onderwijs. Vertel ik het verhaal? Laat ik stukken van de ‘Passion’ zien? Doen we een paasontbijt? Dat hoeft niet per se een moeilijk te beantwoorden vraag te zijn. Op tal van scholen is een praktijk ontwikkeld waar leerkrachten een eigen weg in hebben gevonden. Maar hoe vieren zij het dan? En wat zegt deze vormgeving over de school, de leerkracht, de leerlingen?

Een kerkelijke gemeente in een Haagse aandachtswijk legt zich niet neer bij reorganisatie en sluiting, maar gaat als huisgemeente door, in een blijvende betrokkenheid op het stadsdeel Laak. Na het praktijkverhaal door Theo Hettema volgt een reflectie-artikel door Nadine van Hierden en Sake Stoppels.