Superdiversiteit is de nieuwe norm, in ieder geval in de grotere steden in Nederland (en Europa). De historische meerderheid is in deze context een minderheid geworden, maar er is geen nieuwe meerderheid voor in de plaats gekomen. Iedereen maakt deel uit van een minderheid. Dat geeft enerzijds ruimte voor gelijkheid: het is niet langer nodig dat verschillende minderheden zich aan de dominante meerderheid aanpassen. Iedereen staat in zekere zin op gelijke hoogte. Anderzijds maakt dit het proces niet eenvoudiger, omdat iedereen zich aan iedereen zal moeten aanpassen.

Vandaag de dag hebben veel mensen last van prestatiedruk, werkstress en burn-out. Het beeld van een vermoeide prestatiemaatschappij dringt zich op. In reactie daarop zoeken we naarstig naar rust, een zoeken dat ironisch genoeg net zo gejaagd lijkt als de prestatiemaatschappij zelf. Het blijkt voor ons moderne mensen nog niet zo eenvoudig om te rusten en ontspannen samen te leven. In deze bundel peilen veertien auteurs en een kunstenaar de hedendaagse jacht naar rust. Waarom zijn we eigenlijk zo rusteloos? Wat zijn vindplaatsen van rust?

Dit is de lectorale rede van Bernhard Reitsma voor het lectoraat Diversiteit en Professionaliteit. Allereerst wordt hierin de thematiek verkend. Waar hebben het we het nu precies over als het gaat over diversiteit en professionaliteit? Vervolgens wordt er een kader geschetst waarbinnen er op de CHE kan worden nagedacht over diversiteit en professionaliteit. Is er een verhaal dat de CHE typeert en dat de grote diversiteit intern weet te verbinden en vervolgens ook extern een weg wijst?