“Vertrouwen is een grondmotief in samenleven, het sociaal domein en dus ook in het sociaal werk. ” Wim Dekker pleit bij zijn installatie als lector aan de CHE voor een meer centrale rol van onderling vertrouwen in de ontwikkeling van het sociaal domein: “Zonder vertrouwen vraagt niemand om hulp en heeft het verlenen van (professionele) hulp geen duurzaam resultaat. Het is uiteindelijk de relationele dynamiek rond een praktijk die bepaalt of de die ook echt slaagt.”

Deze rapportage beschrijft de uitkomsten van een onderzoek naar de opbrengst en het eigene van stichting GezinsBuddy. De uitvoering ervan vond plaats in gemeente De Ronde Venen van november 2019 tot en met mei 2021. GezinsBuddy (hierna te noemen GB) was benieuwd hoe hulp vragende eenoudergezinnen de steun van een GezinsBuddy ervaren en wat de (financiële) opbrengst is van wat de organisatie hen biedt. Ook wilde ze graag weten wat de ouders, de GezinsBuddy’s, andere betrokkenen en werkveldpartners als het eigene van het initiatief zien.

Wat is goed overheidsbeleid op onzekerheid of reflectie? Onzekerheid temperen is belangrijk in bestuur en beleid, maar dat kan ook ontsporen. Daarom betekent goed bestuur óók ruimte geven aan onzekerheid. Een christelijk wereldbeeld geeft inzichten voor meer ontspannen omgaan met onzekerheid. De noties certitudo, improvisatie en bescheidenheid staan daarin centraal. Samen vormen ze bouwstenen voor een post-seculier perspectief op bestuur in tijden van crisis.

Dit artikel onderzoekt de relevantie van het begrip ‘soevereiniteit in eigen kring’ dat honderdveertig jaar geleden is gemunt. Ten eerste wordt de politieke urgentie van soevereiniteit in eigen kring gepeild. Ten tweede wordt geschetst dat hedendaagse noties van netwerken en praktijken vergelijkbare intuïties bevatten. Ten derde worden bouwstenen aangeleverd die dit oude perspectief op ordening hanteerbaar maken.

Ruim een jaar na de uitbraak van de coronapandemie lijken we in een nieuwe fase van crisisbestrijding beland. Die kenmerkt zich door bekommernis om de vele tragische gevolgen van de aanpak van de pandemie. De komende tijd gaan we alle leed compenseren dat, onbedoeld uiteraard en misschien ook wel onvermijdelijk, is veroorzaakt door het op slot zetten van de samenleving. Daarvoor zijn herstelplannen in de maak, waarbij de overheid opnieuw toont diepe zakken te hebben.

Lange tijd is de problematiek van prestatiedruk als een persoonlijk probleem van individuen beschouwd. Maar als klachten als stress, angst en burn-out onderweg zijn om beroepsziekte nummer één te worden, is dat niet langer gerechtvaardigd, stelt Robert van Putten. ‘Willen we de psychische prestatiedruk in de samenleving verlichten, dan moeten we onze bestuurscultuur veranderen.’