In their missionary endeavors, many Christians today may well experience a gap between articulating traditional beliefs (handed down ‘cognitive truths’) and a desire to live as a Christian in their ordinary, daily life, focusing on embodiment, practical action, or doing. This leads to resistance or insecurity with respect to engaging in apologetic dialogue or conversations about being a missionary church.

Missiology has always been inspired by soteriology, that is, Christian views of salvation. However, little is known about the actual soteriological beliefs of missionary practitioners. This article is an explorative qualitative study of soteriological beliefs among Dutch Protestant ministers who work in pioneer settings (N=20) and established churches (N=40). Our research shows that, contrary to what might be expected, these two groups (termed ‘pioneers’ and ‘pastors’) are very much alike with regard to their soteriological beliefs.

Veel scholen hebben te maken met een lerarentekort. Om nieuwe leraren aan te trekken en huidige leraren te behouden, is het belangrijk om te zorgen voor een fijn leer- en werkklimaat. Van grote invloed hier op is een inclusieve cultuur. Een inclusieve cultuur draagt bij aan een gevoel van verbondenheid en biedt bovendien meer ruimte voor diversiteit in het team. Dit is een kans, omdat een divers lerarenteam een beter afspiegeling is van de maatschappij en een verrijkend voorbeeld voor de leerlingen.

Intergroup contexts of classrooms have an influence on mainstream and ethnic belonging of youth of immigrant descent. Based on the normative reference group theory, a higher level of ethic identification is expected in classrooms with a higher proportion of co-ethnic youth and, based on constrict theory, a lower level of mainstream identification is expected in ethnically more diverse classrooms. However, these relations between ethnic composition and cultural belonging may differ between countries due to differences in multicultural policies and colonial histories.

Veel kerken willen in onze tijd open geloofsgemeenschappen zijn. Ze willen zich niet opsluiten in het eigen gelijk en zich niet afschermen van de omgeving. Tegelijk willen ze ook niet verwateren en helemaal gaan samenvallen met hun omgeving. Ze zoeken dus een weg tussen grensbewaking en grensvervaging. In dit themanummer van het tijdschrift Inspirare (2022-4) wordt bijbels-theologisch en praktisch-theologisch naar dit spanningsveld gekeken. Verschillende onderzoekers van de Christelijke Hogeschool Ede hebben aan dit nummer meegewerkt.

Als je in de samenleving om je heen kijkt, zie je dat mensen steeds meer in een eigen bubbel lijken te leven, samen met mensen met dezelfde overtuigingen en dezelfde maatschappelijke positie. Er is weinig contact met mensen uit andere bubbels. Er zijn wel allerlei meningen over elkaar en elkaars bubbel, met polarisatie en wantrouwen tot gevolg. Hoe verhouden kerken zich hiertoe? Hebben zij een passende reactie op het bestaan van die bubbels, op kloven en polarisatie? Bestaat er een theologie tegen verbubbeling? Op welke manieren is het evangelie goed nieuws in een verbubbelde samenleving?