Een gezinshuis is een kansrijke plek voor jeugdigen die niet meer thuis kunnen wonen. Toch gaat het bij veel plaatsingen mis. Een van de redenen is de complexe relatie tussen gezinshuisouders en ouders. Dit artikel laat zien hoe zij in hun dagelijkse interactie op constructieve wijze kunnen samenwerken.

Religie is in onze tijd een verschijnsel dat op de grens lijkt te bivakkeren van goed en kwaad. Voor de één is religie verbonden met ‘bevrijding’ en ‘het goede leven’, voor de ander staat religie voor onderdrukking, aanslagen en terrorisme. Tegelijk neigen we er in het GL-onderwijs steeds meer toe een neutrale positie in te nemen en leerlingen vooral zélf hun mening te laten vormen ten aanzien van geloof en religie. Maar doen we hen daarmee niet tekort? Is er niet meer te zeggen over goed en kwaad, zin en onzin, op het terrein van geloof en religie?

Het sociaal werk ontbeert een helder gezinsconcept. Dat betoogt Wim Dekker, die op 24 november 2020 is gepromoveerd op dit onderwerp. Sociaal werkers spreken makkelijker over een informeel netwerk dan over gezin en familie.

Out-of-home placed children or adolescents can be placed in family-style group care, a promising alternative youth care setting. It provides children and Professional Foster Parents (PFPs) with the opportunity to create a continuous relationship. This relationship, in turn, is an important factor in building and maintaining attachment. Scientific literature shows that sensitivity and responsivity are crucial interactional elements for building and maintaining an attachment relationship, but little knowledge is available on how those concepts are displayed in mundane interactions.

26 oktober 2020 vond de installatie van het CHE-lectoraat Samen Divers plaats. Tijdens de lectorale rede schetste Gert-Jan Veerman de route naar het gezamenlijke onderzoeksthema van de Academische basisscholen van de opleiding leraar basisonderwijs: versterken van sociale cohesie bij diversiteit. Ingegaan werd op hoe dit kan in een samenleving die steeds verder polariseert en of je dit als leerkracht eigenlijk wel wilt vanuit je onderliggende kernwaarden.

In dit artikel presenteren we de uitkomsten van een grootschalig praktijkgericht onderzoek naar de relatie tussen gezinshuisouders en ouders van jeugdigen die niet meer thuis kunnen wonen. De volgende onderzoeksvraag was daarbij leidend: Welke aanpak om tot een constructieve samenwerkingsrelatie te komen tussen ouders en gezinshuisouders, in de zorg en opvoeding van een jongere die niet meer thuis kan wonen, kan worden ontleend aan theorie en praktijk?