Abraham Kuyper geldt vanwege zijn reputatie als calvinist en voorman van de gereformeerden voor vele seculiere Nederlanders als afgedaan. Toch lijkt nu de tijd rijp voor een herwaardering, want Kuyper was zoveel meer dan dat. Hij was de eerste democraat en één van de boeiendste Nederlanders ooit.”

Hart van innovatie is een onderzoeksproject van de Christelijke Hogeschool Ede. Deze publicatie bevat zeven intieme portretten van maatschappelijk bevlogen vernieuwers die zich diep in hun ziel laten kijken. Wat gebeurde er in de aanloop naar hun innovatie?

26 oktober 2020 vond de installatie van het CHE-lectoraat Samen Divers plaats. Tijdens de lectorale rede schetste Gert-Jan Veerman de route naar het gezamenlijke onderzoeksthema van de Academische basisscholen van de opleiding leraar basisonderwijs: versterken van sociale cohesie bij diversiteit. Ingegaan werd op hoe dit kan in een samenleving die steeds verder polariseert en of je dit als leerkracht eigenlijk wel wilt vanuit je onderliggende kernwaarden.

In dit artikel presenteren we de uitkomsten van een grootschalig praktijkgericht onderzoek naar de relatie tussen gezinshuisouders en ouders van jeugdigen die niet meer thuis kunnen wonen. De volgende onderzoeksvraag was daarbij leidend: Welke aanpak om tot een constructieve samenwerkingsrelatie te komen tussen ouders en gezinshuisouders, in de zorg en opvoeding van een jongere die niet meer thuis kan wonen, kan worden ontleend aan theorie en praktijk?

In 1999 kwam de Amerikaanse historicus Jim Bratt met het voorstel Kuyper anders te lezen. Abraham Kuyper (1837-1920) was in zijn dagen een leidende figuur in het Nederlandse politieke en kerkelijke landschap maar sinds de culturele revolutie een wat vergeten en ook vaak verkeerd begrepen persoon. Dit najaar is het honderd jaar geleden dat hij overleed en in dat kader wordt internationaal het academische jaar 2020/21 als een ‘Kuyperjaar’ opgevoerd.

De resultaten die in dit artikel gepresenteerd worden, zijn afkomstig van een grootschalig praktijkgericht onderzoek naar de samenwerking tussen ouders en gezinshuisouders rondom het opvoeden van jongeren die in een gezinshuis wonen en daar met een langdurig perspectief geplaatst zijn. In een gezinshuis zorgt een daarvoor opgeleide opvoeder voor een aantal pleegkinderen die professionele aandacht nodig hebben. Het gaat om jongeren met diverse vormen van persoonlijke problematiek waarvan het merendeel lijdt onder de gevolgen van posttraumatische stress en problemen in de hechting.