De laatste paar jaar richt ik me als lector journalistiek en communicatie vooral op organisatieverhalen. Welk verhaal vertellen organisaties over zichzelf en welk gereedschap kun je ontwikkelen om ervoor te zorgen dat de verhalen die verteld worden ook deugen en deugd doen? Door deze vraag steeds te stellen, probeer ik een brug te slaan tussen filosofie en communicatie. Beide vakgebieden houden zich immers – zij het op een andere manier – bezig met zingeving. ‘Waartoe zijt gij op aarde?’ is de eerste vraag die ze allebei stellen. Dit levert me veel op.

Een interview met Simon Polinder naar aanleiding van een boek mede van zijn hand over christelijke zorg in een nieuwe context.

Naastenliefde hoort bij het geven van christelijke zorg. Tegelijk weten christenen, als burgers van twee werelden, dat volmaakte ”shalom” wacht. Dat mag zorgmedewerkers inspireren om de vrede te zoeken voor de stad waarvan men nu burger is.

In September 2015, it appeared that the Volkswagen Group had circumvented the rules for testing diesel car exhaust gases. Although the organization presents itself as eco-friendly, it used a “default device” for diesel cars to produce less CO2 during test situations. Due to this kind of scandal, corporate communication is often associated with greenwashing and the manipulation of minds.

De wereld is niet perfect. We weten het allemaal. Als mensen lopen we dikwijls tegen onze grenzen aan. Toch schemert daarvan maar weinig door in de verhalen die bedrijven, organisaties en politiek leiders ons vertellen. Ze spiegelen ons een werkelijkheid voor waarin we zelf niet hoeven te veranderen of waarin het ongemak van beperkte duur is.

Al eeuwenlang zetten christenen zich in voor naasten die zorg nodig hebben. Veel zorginstellingen in Nederland zijn hiervan het gevolg. Voor veel mensen is het christelijke karakter van de zorg echter niet meer vanzelfsprekend. Dat kan ertoe leiden dat de christelijke oorsprong en bezieling van de zorg geen aandacht meer krijgen. In sommige gevallen wordt het dan een museumstuk: je kijkt er naar, maar het is iets van vroeger. De auteurs denken dat het ook anders kan. Zij reiken daarvoor bouwstenen aan voor zowel professionals, de zorgpraktijk als organisatie.