Dit zijn twee artikelen die samen een tweeluik vormen in de rubriek ’Wegen tot vernieuwing: Praktijk berichten uit gemeenten en parochies'. In het eerste artikel beschrijft Dirk de Bree zijn observaties, kijk op en uitdagingen van de Nieuwe Kerk in Utrecht waar hij predikant is. Vervolgens reflecteren Nadine van Hierden en Sake Stoppels op de verschillende ontwikkelingen rond het geloofsverhaal van de Nieuwe Kerk in Utrecht.

Dit is de lectorale rede uitgesproken bij de installatie van het lectoraat Zingeving in nieuwe (geloofs)gemeenschappen. Op 1 oktober 2018 is dit lectoraat gestart aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) met Sake Stoppels als lector. De doelstelling van dit lectoraat is het het theologisch en sociaalwetenschappelijk beschrijven, doordenken en evalueren van ‘heil’ in nieuwe vormen van (geloofs)gemeenschap.

Almere is misschien wel een van de meest geseculariseerde steden van Nederland. Daarom is de belofte die Meulmeester en de zijnen met zich meedragen opmerkelijk. Wat is dit voor een gemeente en hoe vindt ze haar weg in een stad die niet veel op lijkt te hebben met geloof en kerk? Ik concentreer me in dit reflectie-artikel op een aantal zaken die me troffen in het verhaal van Meulmeester.

Dit artikel gaat over de vraag of we kunnen spreken over vergeving van milieuschuld en wat dat concreet betekent.

Dit artikel begint met een bespreking van drie katholieke praktijksituaties die aanleiding geven voor bezinning en het zoeken naar vernieuwing. We zullen in de kerk terug moeten naar de basale vragen die raken aan de fundamenten van ons geloof. We gaan het niet redden met enkel cosmetische veranderingen. Deze beweging wordt uitgewerkt in vier richtingen. Allereerst is er aandacht voor het oefenen van receptiviteit. Hoe ontvankelijk is de parochie voor de stem van Godswege? Hiermee verbonden is er in de tweede plaats bezinning nodig op de plek van de Bijbel binnen de geloofsgemeenschap.