Enkele punten die in deze lezing naar voren komen zijn:
-Heeft het protestantisme zijn tijd gehad?
-Secularisatie en subjectivering
Paas spreekt over een aantal bredere culturele en maatschappelijke ontwikkelingen. Die vat hij samen onder het trefwoord secularisatie.
-De gereformeerde traditie en de cultuur
Hij kijkt naar de gereformeerde traditie zelf. Gereformeerden hebben zich doorgaans op twee manieren verhouden tot de samenleving. De eerste manier noemt hij de ‘oud-gereformeerde’, de tweede noemt hij de ‘nieuw-gereformeerde’.

Als iets kenmerkend is voor onze tijd, is het wel dat er veel verandert en dat die ontwikkelingen snel gaan. Als je alle rapporten samenvat, kun je zeggen dat er drie grote veranderingen zichtbaar zijn:
1. de betrokkenheid bij kerk en christelijk geloof neemt af in Nederland (minder mensen zijn christen en van hen zijn weer minder mensen actief christen);
2. de christelijke traditie in Nederland verandert (evangelicalisering, charismatisering, ‘subjectivering’, verdwijnen van vrijzinnigheid, vanzelfsprekende oecumene, migrantenchristenen);

Waarom zouden we eigenlijk de wereld willen veranderen? Waar halen we de gedachte vandaan dat we dat zouden kunnen? En zijn wij eigenlijk wel wijs genoeg om te zien welke kant het op moet met de wereld? Hebben we voldoende inzicht?

De volgende stellingen worden behandeld:
Stelling 1: De e.b. is anno 2009 helemaal geen beweging meer, maar een gevestigd instituut, met alle kenmerken daarvan. De taal van ‘beweging’ is vooral nog identiteitsjargon, net zoals de taal van ‘(doorgaande) reformatie’ vooral identiteitsjargon is in wat ooit de gereformeerde beweging was.

Hierin bespreekt Paas de vraag welke mogelijkheden er zijn binnen een laat-moderne samenleving voor de gemeenschappelijke uitdrukking van een gereformeerde geloofsbeleving. Of, simpeler gezegd: is er een toekomst voor het gereformeerde kerkelijk leven en zo ja, hoe ziet die toekomst eruit? Eerst werkt hij de term „gereformeerde geloofsbeleving‟ wat verder uit en laat hij zien dat er in de gereformeerde traditie (zoals in elke traditie) een spanning te zien is tussen behoud en vernieuwing.

Er wordt de laatste tijd heel wat onderzoek gedaan naar predikanten en voorgangers. Maar de circa zeshonderd evangelische voorgangers bleven tot nog toe buiten beeld. Een nieuw onderzoek van het lectoraat gemeenteopbouw aan de Christelijke Hogeschool Ede heeft daarin verandering gebracht.