In de pleegzorg of gezinshuiszorg draait het om het opvangen van kinderen in het pleeggezin of gezinshuis. Maar hoe zit het met de eigen kinderen? Wat is volgens hen de waarde van het pleeg- of gezinshuisbroer of -zus zijn? Wat helpt deze kinderen om in evenwicht te blijven? Om deze vragen te beantwoorden hebben we gesproken met acht ‘biologische’ jongeren uit pleeggezinnen en gezinshuizen.

Ivan Boszormenyi-Nagy is een van de pioniers van de relatie- en gezinstherapie en grondlegger van de contextuele therapie. Deze therapie heeft in Nederland een redelijke bekendheid gekregen, maar het ontbreken van heldere handvatten voor de praktijk belemmeren de toepasbaarheid van deze modaliteit. Een recent onderzoek naar de contextuele therapie leidde tot de ontwikkeling van een model met concrete contextuele interventies waardoor de toepasbaarheid is vergroot. Dat leidt tot de vraag in hoeverre deze contextuele interventies ook toepasbaar zijn in de systeemtherapie.

Het contextuele denken draait om relationele ethiek, met verbondenheid en rechtvaardigheid als haar belangrijkste pijlers. Maar waarop baseert Nagy dat daar hoop in ligt verscholen?

24e Ammy van Heusdenlezing, gehouden op het VCW symposium Sporen van Hoop.

De studie ‘Zin in elke dag’ beschrijft de aard en het karakter van het leven en samenleven van adolescenten die wonen in de vrijwillige residentiële jeugdhulp. Als onderzoeksmethode is gebruik gemaakt van participerende observatie. Het perspectief van waaruit het onderzoek plaatsvond is dat van de ritual studies. Onderzocht is hoe in alledaags ritueel handelen zingevingsprocessen onder de jongeren vorm krijgen en welke de rol van pedagogisch medewerkers daarbij is.

Deze studie beschrijft de aard en het karakter van het leven en samenleven van adolescenten in de residentiële jeugdhulp en hoe daarin hun zoektocht naar balans en perspectief op weg naar volwassenheid oplicht. Het feitelijk handelen van de jongeren en de door hen naderhand vertelde verhalen, staan centraal.