De laatste paar jaar richt ik me als lector journalistiek en communicatie vooral op organisatieverhalen. Welk verhaal vertellen organisaties over zichzelf en welk gereedschap kun je ontwikkelen om ervoor te zorgen dat de verhalen die verteld worden ook deugen en deugd doen? Door deze vraag steeds te stellen, probeer ik een brug te slaan tussen filosofie en communicatie. Beide vakgebieden houden zich immers – zij het op een andere manier – bezig met zingeving. ‘Waartoe zijt gij op aarde?’ is de eerste vraag die ze allebei stellen. Dit levert me veel op.

De wereld is niet perfect. We weten het allemaal. Als mensen lopen we dikwijls tegen onze grenzen aan. Toch schemert daarvan maar weinig door in de verhalen die bedrijven, organisaties en politiek leiders ons vertellen. Ze spiegelen ons een werkelijkheid voor waarin we zelf niet hoeven te veranderen of waarin het ongemak van beperkte duur is.

In September 2015, it appeared that the Volkswagen Group had circumvented the rules for testing diesel car exhaust gases. Although the organization presents itself as eco-friendly, it used a “default device” for diesel cars to produce less CO2 during test situations. Due to this kind of scandal, corporate communication is often associated with greenwashing and the manipulation of minds.

Wie het gesprek over religie wil voeren moet bereid zijn zich te verdiepen hoe de religies ons bestaan ontsluiten en betekenis geven. Dan wordt ook duidelijk dat godsdienst niet iets is dat naar binnen wijst, naar de gelovigen, maar naar buiten, naar onze wereld, naar ons bestaan als mensen.

Het is niet de vraag óf we godsdienstwetenschap nodig hebben. Het gaat om de vraag wélke godsdienstwetenschap. Deze bijdrage geeft daarvoor enkele aanknopingspunten.

Sinds november 2014 doet het lectoraat Geloven in Context van de Academie Theologie in de CHE onderzoek naar de steeds complexere plaats van de hbo-theoloog in de hedendaagse samenleving en kerk. Als eerste opbrengst van het onderzoek verscheen in juni 2016 de essaybundel Grensgangers: Pendelen tussen geloof en cultuur (Erwich en Praamsma, 2016).