In 2013 zijn door SLO, in samenwerking met basisschool De Gielguorde en Stichting Taalvorming leesgesprekken opgenomen op vier basisscholen. Hieruit bleek dat leerlingen veel vertellen over hun leesproces en dat er vaak verrassende uitkomsten zijn voor de leerkracht. Leerkrachten kunnen door het voeren van leesgesprekken het leesonderwijs stimuleren. De gesprekken die binnen dit project verzameld zijn, zijn ontsloten op een website.

Op academische basisschool De Hoeksteen in Nijkerk heeft groep 5 een lastige loopbaan achter de rug. Er wordt angst en paniek gezaaid, waarbij er door rivaliteit een strijd om aandacht ontstaat. Het is ieder voor zich. Het vertrouwen in elkaar ontbreekt en de cohesie is ver te zoeken. Totdat er gezamenlijk een mission statement wordt opgesteld. Dit artikel is een weergave van wat er in het groepsproces gebeurt bij het opstellen van een mission statement.

Voorjaar 2014 werd van de pabostudenten van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) een
aantal studentkenmerken in kaart gebracht. Zowel tussen studenten met verschillende
vooropleidingen als tussen mannen en vrouwen konden opvallende verschillen worden
vastgesteld. Ook werd gezocht naar samenhangen tussen de verschillende kenmerken.
Op basis van de resultaten konden twee oriëntaties worden onderscheiden:
‘experimenters’, met een grotere interesse voor wereldoriëntatie, een sterkere extrinsieke

Formatief evalueren binnen het leesonderwijs is waar¬devol (Hattie, 2013; Damhuis, 2015). Deze evaluatievorm blijkt effectief voor het verbeteren van het leerproces van kinderen. Om zo’n leerproces in kaart te brengen kan een leraar kind- of leergesprekken voeren. Leesgesprek¬ken zijn een uitgewerkte vorm van zo’n leergesprek. Het zijn gesprekken over lezen die je als leraar (of andere gespreksleider) voert met individuele leerlingen of met groepjes leerlingen.

Het is niet de vraag óf we godsdienstwetenschap nodig hebben. Het gaat om de vraag wélke godsdienstwetenschap. Deze bijdrage geeft daarvoor enkele aanknopingspunten.

Als moderne mensen van (na)
de Verlichting is het ons onmogelijk om nog
één te zijn met de natuur, zoals onze voorouders
dat ooit waren. Diezelfde voorouders
hebben ons echter in hun sprookjes en mythen
een schat aan symbolische vertellingen
nagelaten, die ons aanspreken in de taal van
zintuigelijke beelden, aan de natuur ontleende
metaforen en van gevoelens gevulde fantasieën.
De werkvorm van het dwalen in het sprookjesbos
laat zien dat het ons in de verbinding
van het wandelen in de natuur en het opgaan