In the emerging sustainable Human Resource Management (HRM) literature, advocating to ‘rehumanize’ and pluralize HRM, dialogue is put forward as a silver bullet to cope with paradoxical tensions and pluralist workforces. This conceptual paper aims to add to the sustainable HRM literature by examining the position and application of dialogue within sustainable HRM, using ideas and concepts from dialogue literature and complexity thinking.

“Vertrouwen is een grondmotief in samenleven, het sociaal domein en dus ook in het sociaal werk. ” Wim Dekker pleit bij zijn installatie als lector aan de CHE voor een meer centrale rol van onderling vertrouwen in de ontwikkeling van het sociaal domein: “Zonder vertrouwen vraagt niemand om hulp en heeft het verlenen van (professionele) hulp geen duurzaam resultaat. Het is uiteindelijk de relationele dynamiek rond een praktijk die bepaalt of de die ook echt slaagt.”

Deze rapportage beschrijft de uitkomsten van een onderzoek naar de opbrengst en het eigene van stichting GezinsBuddy. De uitvoering ervan vond plaats in gemeente De Ronde Venen van november 2019 tot en met mei 2021. GezinsBuddy (hierna te noemen GB) was benieuwd hoe hulp vragende eenoudergezinnen de steun van een GezinsBuddy ervaren en wat de (financiële) opbrengst is van wat de organisatie hen biedt. Ook wilde ze graag weten wat de ouders, de GezinsBuddy’s, andere betrokkenen en werkveldpartners als het eigene van het initiatief zien.

De hoofdvraag van het lectoraat Geloven in Context zoals geformuleerd in het onderzoeksplan luidt: "Op welke wijze kan de hbo-theoloog als startende professional de effecten van een veranderende culturele context verbinden met zijn beroepsidentiteit en professionele handelen?".

De driehoek hulpvrager, informeel netwerk en professional staat centraal in het onderzoek van de kenniskring informele netwerken en laatmoderniteit. Wij willen weten hoe dat nu daadwerkelijk gaat in die driehoek. Want wij zijn er niet met het adagium dat sociaal werkers niet langer moeten zorgen voor een cliënt maar ervoor moeten zorgen dat er voor de cliënt gezorgd wordt.

In religieonderwijs gaat het niet om de vraag hoe mensen ertoe komen er van vreemde opvattingen op na te houden – wat die ook zijn mogen – maar om de vraag op welke manier die opvattingen een antwoord vormen op de fundamentele vragen van het onbepaalde menselijke bestaan. Daar ligt de kritische vraag die ertoe leidt de traditie opnieuw te doordenken en telkens weer de vraag te stellen hoe die in de actuele historische situatie betekenis kan krijgen.