Protocollair gestuurde zorg en individuele afstemming van verpleegkundige zorg lijken op gespannen voet te staan met elkaar, maar is dit ook zo? In de evidence-based practice (EBP) zijn drie componenten belangrijk voor een zorgvuldige besluitvorming: bewijs uit wetenschappelijk onderzoek, kennis over best practices en kennis over voorkeuren en waarden van zorgvragers. Veel belang wordt toegekend aan bewijs uit wetenschappelijk onderzoek dat vooral zichtbaar is in de toepassing in richtlijnen en protocollen.

De driehoek hulpvrager, informeel netwerk en professional staat centraal in het onderzoek van de kenniskring informele netwerken en laatmoderniteit. Wij willen weten hoe dat nu daadwerkelijk gaat in die driehoek. Want wij zijn er niet met het adagium dat sociaal werkers niet langer moeten zorgen voor een cliënt maar ervoor moeten zorgen dat er voor de cliënt gezorgd wordt.

Verpleegkundigen hebben de verantwoordelijkheid om gegevens te registreren over de kwaliteit van zorg. Potentiele verpleegproblemen als ondervoeding, valincidenten, decubitus, pijn, en delier zijn daarvoor indicatoren. Verpleegkundigen en verzorgenden vinden dit weliswaar belangrijk, maar ervaren het scoren van zulke complicatierisico’s vaak ook als een administratieve last. Welke factoren er nu precies voor zorgen dat ze meer of minder geneigd zijn om die kwaliteitsgegevens te verzamelen, was onbekend. Dit onderzoek moet daar meer licht op werpen.

Ria den Hertog onderzocht hoe verpleegkundigen in het ziekenhuis in hun besluitvorming rekening houden met de voorkeuren van patiënten. Welke kennis zetten zij daarvoor in? En wat zegt de bestaande literatuur erover?

Het onderwerp in dit proefschrift is de vraag welke professionele kennis verpleegkundigen in het ziekenhuis gebruiken om hun zorg af te stemmen op de individuele voorkeuren van patiënten en hun familie, en hoe zij die kennis inzetten om goede, individueel afgestemde verpleegkundige zorg te verlenen. Het huidige evidence-based practice (EBP)-paradigma is in de gezondheidszorg omarmd om optimaal verantwoorde kwaliteit van zorg te verlenen.

Afstemmingskennis is een nieuw begrip in de professionele kennis van verpleegkundigen en moet in elke nieuwe situatie actief opgehaald worden. Dit onderzoek naar afstemmingskennis geeft een impuls binnen de opleiding Hbov om nader vorm te geven aan de vorming van moreel sensitieve competenties van verpleegkundigen (in opleiding).