Jarenlang konden studenten internationale betrekkingen studeren zonder ook maar een woord over religie te horen. Daarin komt langzamerhand verandering. Maar het is niet genoeg, want veel mensen die nu werken bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, of andere diplomatieke posten of internationale functies bezetten, hebben nooit systematisch scholing gehad over religie en de rol die het speelt in de internationale politiek. Daarin moet verandering komen.

What if religion was taken more seriously during the Iranian revolution in 1979? There are scholars who argue that it would have made a difference in international relations. These so-called ‘religionists’ argue that religion has unfortunately been neglected by International Relations. In their view, religion has never disappeared and it could even be argued that religion has seen a resurgence since the late 1960s. Why, therefore, has religion not been incorporated into theories of international relations? This book provides a critical reconstruction of the position of these religionists.

Een interview met Simon Polinder naar aanleiding van een boek mede van zijn hand over christelijke zorg in een nieuwe context.

Naastenliefde hoort bij het geven van christelijke zorg. Tegelijk weten christenen, als burgers van twee werelden, dat volmaakte ”shalom” wacht. Dat mag zorgmedewerkers inspireren om de vrede te zoeken voor de stad waarvan men nu burger is.

Wie het gesprek over religie wil voeren moet bereid zijn zich te verdiepen hoe de religies ons bestaan ontsluiten en betekenis geven. Dan wordt ook duidelijk dat godsdienst niet iets is dat naar binnen wijst, naar de gelovigen, maar naar buiten, naar onze wereld, naar ons bestaan als mensen.

Het is niet de vraag óf we godsdienstwetenschap nodig hebben. Het gaat om de vraag wélke godsdienstwetenschap. Deze bijdrage geeft daarvoor enkele aanknopingspunten.