Jarenlang konden studenten internationale betrekkingen studeren zonder ook maar een woord over religie te horen. Daarin komt langzamerhand verandering. Maar het is niet genoeg, want veel mensen die nu werken bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, of andere diplomatieke posten of internationale functies bezetten, hebben nooit systematisch scholing gehad over religie en de rol die het speelt in de internationale politiek. Daarin moet verandering komen.

What if religion was taken more seriously during the Iranian revolution in 1979? There are scholars who argue that it would have made a difference in international relations. These so-called ‘religionists’ argue that religion has unfortunately been neglected by International Relations. In their view, religion has never disappeared and it could even be argued that religion has seen a resurgence since the late 1960s. Why, therefore, has religion not been incorporated into theories of international relations? This book provides a critical reconstruction of the position of these religionists.

Ethnic identity is central to many contemporary discussions of belonging and assimilation of migrant-origin youth. Studies typically focus on a single minority identity. Identity theory implies, however, that individuals may hold multiple ethnic identities, or none, and these may find expression to a greater or less extent depending on context. Using a nationally representative, longitudinal study of Dutch teenagers, we investigate the role of classroom ethnic composition in shaping multiple ethnic identity expression.

Superdiversiteit is de nieuwe norm, in ieder geval in de grotere steden in Nederland (en Europa). De historische meerderheid is in deze context een minderheid geworden, maar er is geen nieuwe meerderheid voor in de plaats gekomen. Iedereen maakt deel uit van een minderheid. Dat geeft enerzijds ruimte voor gelijkheid: het is niet langer nodig dat verschillende minderheden zich aan de dominante meerderheid aanpassen. Iedereen staat in zekere zin op gelijke hoogte. Anderzijds maakt dit het proces niet eenvoudiger, omdat iedereen zich aan iedereen zal moeten aanpassen.

Het introduceren van de diaconaal verpleegkundige in kerken biedt kansen om verbindingen te leggen met zorgorganisaties en meer expliciet oog te krijgen voor zingevingsvragen en sociale verbanden van de cliënt. Het zou een welkome innovatie zijn in de christelijke zorg maar introductie dient wel zorgvuldig en context sensitief te gebeuren.

In dit praktijkonderzoek is gebleken dat bewegen door patiënten in het ziekenhuis een eenvoudige interventie is die hen een welkom rendement oplevert. Waar mogelijk wordt functieverlies voorkomen en wordt de weg naar herstel actief gestimuleerd. Voor de beroepspraktijk is het van belang dat niet langer heen en weer geschoven wordt met verwachtingen wie dit gaat oppakken, maar dat dit een gedeelde verantwoording is in het multidisciplinaire overleg.