Veel geestelijk verzorgers voelen een grote maatschappelijke betrokkenheid bij de problemen waar onze samenleving voor staat. Binnen hun werk en vrije tijd proberen ze een steentje bij te dragen aan maatschappelijke vernieuwing. Dat, omgekeerd, maatschappelijk bevlogen vernieuwers baat zouden kunnen hebben bij geestelijke verzorging, zal voor velen een nieuw idee zijn. De auteurs van dit artikel opperen dit idee en staven het met resultaten uit hun onderzoeksproject.

In the emerging sustainable Human Resource Management (HRM) literature, advocating to ‘rehumanize’ and pluralize HRM, dialogue is put forward as a silver bullet to cope with paradoxical tensions and pluralist workforces. This conceptual paper aims to add to the sustainable HRM literature by examining the position and application of dialogue within sustainable HRM, using ideas and concepts from dialogue literature and complexity thinking.

Wat is goed overheidsbeleid op onzekerheid of reflectie? Onzekerheid temperen is belangrijk in bestuur en beleid, maar dat kan ook ontsporen. Daarom betekent goed bestuur óók ruimte geven aan onzekerheid. Een christelijk wereldbeeld geeft inzichten voor meer ontspannen omgaan met onzekerheid. De noties certitudo, improvisatie en bescheidenheid staan daarin centraal. Samen vormen ze bouwstenen voor een post-seculier perspectief op bestuur in tijden van crisis.

Dit artikel onderzoekt de relevantie van het begrip ‘soevereiniteit in eigen kring’ dat honderdveertig jaar geleden is gemunt. Ten eerste wordt de politieke urgentie van soevereiniteit in eigen kring gepeild. Ten tweede wordt geschetst dat hedendaagse noties van netwerken en praktijken vergelijkbare intuïties bevatten. Ten derde worden bouwstenen aangeleverd die dit oude perspectief op ordening hanteerbaar maken.

Ruim een jaar na de uitbraak van de coronapandemie lijken we in een nieuwe fase van crisisbestrijding beland. Die kenmerkt zich door bekommernis om de vele tragische gevolgen van de aanpak van de pandemie. De komende tijd gaan we alle leed compenseren dat, onbedoeld uiteraard en misschien ook wel onvermijdelijk, is veroorzaakt door het op slot zetten van de samenleving. Daarvoor zijn herstelplannen in de maak, waarbij de overheid opnieuw toont diepe zakken te hebben.

Lange tijd is de problematiek van prestatiedruk als een persoonlijk probleem van individuen beschouwd. Maar als klachten als stress, angst en burn-out onderweg zijn om beroepsziekte nummer één te worden, is dat niet langer gerechtvaardigd, stelt Robert van Putten. ‘Willen we de psychische prestatiedruk in de samenleving verlichten, dan moeten we onze bestuurscultuur veranderen.’