Protocollair gestuurde zorg en individuele afstemming van verpleegkundige zorg lijken op gespannen voet te staan met elkaar, maar is dit ook zo? In de evidence-based practice (EBP) zijn drie componenten belangrijk voor een zorgvuldige besluitvorming: bewijs uit wetenschappelijk onderzoek, kennis over best practices en kennis over voorkeuren en waarden van zorgvragers. Veel belang wordt toegekend aan bewijs uit wetenschappelijk onderzoek dat vooral zichtbaar is in de toepassing in richtlijnen en protocollen.

Verpleegkundigen hebben de verantwoordelijkheid om gegevens te registreren over de kwaliteit van zorg. Potentiele verpleegproblemen als ondervoeding, valincidenten, decubitus, pijn, en delier zijn daarvoor indicatoren. Verpleegkundigen en verzorgenden vinden dit weliswaar belangrijk, maar ervaren het scoren van zulke complicatierisico’s vaak ook als een administratieve last. Welke factoren er nu precies voor zorgen dat ze meer of minder geneigd zijn om die kwaliteitsgegevens te verzamelen, was onbekend. Dit onderzoek moet daar meer licht op werpen.

The general objective of this study was to develop a substantive theory of how good nurses in acute care tune in to patient preferences in their nursing decision-making, and what knowledge they deploy in doing so.

Afstemmingskennis is een nieuw begrip in de professionele kennis van verpleegkundigen en moet in elke nieuwe situatie actief opgehaald worden. Dit onderzoek naar afstemmingskennis geeft een impuls binnen de opleiding Hbov om nader vorm te geven aan de vorming van moreel sensitieve competenties van verpleegkundigen (in opleiding).

De Kwaliteitswet Zorginstellingen verplicht zorginstellingen om gegevens te verzamelen over de kwaliteit van de geleverde zorg. Verpleegkundigen vervullen een rol door registratie van complicatierisico’s. Wat hebben zij nodig om deze registratie goed uit te voeren? In dit artikel beschrijven wij een onderzoek naar de factoren die het registratiegedrag van verpleegkundigen beïnvloeden en houden wij een pleidooi om de motivatie van verpleegkundigen te vergroten.

A relatively small but intellectually robust strand in the Christian religion is the Reformed tradition. Especially, its Calvinist sensibilities inform this Protestant stance towards human culture in general and vocations in particular. Correspondingly, there are some small but robust contributions to academic discourse in nursing ethics. So far there has been no attempt to bring those together as a distinct approach. This article suggests such a Reformed Christian, especially Calvinist, account of nursing ethics.