De laatste paar jaar richt ik me als lector journalistiek en communicatie vooral op organisatieverhalen. Welk verhaal vertellen organisaties over zichzelf en welk gereedschap kun je ontwikkelen om ervoor te zorgen dat de verhalen die verteld worden ook deugen en deugd doen? Door deze vraag steeds te stellen, probeer ik een brug te slaan tussen filosofie en communicatie. Beide vakgebieden houden zich immers – zij het op een andere manier – bezig met zingeving. ‘Waartoe zijt gij op aarde?’ is de eerste vraag die ze allebei stellen. Dit levert me veel op.

‘Businessspiritualiteit’ staat steeds meer in de belangstelling. Maar wat bedoelen we daar eigenlijk mee? En wat willen of kunnen we met spiritualiteit in organisaties in bereiken? Worden we er bijvoorbeeld creatiever van? Of krijgen we er meer gevoel voor ethische zaken door – of misschien zelfs meer morele ruggengraat? Het zijn ingewikkelde onderwerpen en er wordt driftig over gedebatteerd. In dit artikel proberen de auteurs deze vragen te beantwoorden.

Deze column gaat in op bevlogenheid op het werk.

In September 2015, it appeared that the Volkswagen Group had circumvented the rules for testing diesel car exhaust gases. Although the organization presents itself as eco-friendly, it used a “default device” for diesel cars to produce less CO2 during test situations. Due to this kind of scandal, corporate communication is often associated with greenwashing and the manipulation of minds.

De wereld is niet perfect. We weten het allemaal. Als mensen lopen we dikwijls tegen onze grenzen aan. Toch schemert daarvan maar weinig door in de verhalen die bedrijven, organisaties en politiek leiders ons vertellen. Ze spiegelen ons een werkelijkheid voor waarin we zelf niet hoeven te veranderen of waarin het ongemak van beperkte duur is.

Deze column gaat in op het maken van fouten op het werk.