De wijkverpleegkundige is een belangrijke speler in het bevorderen van gezond eet- en drinkgedrag. Hoe krijgt dit vorm in de dagelijkse zorgpraktijk? Met interviews is in kaart gebracht hoe hbo-wijkverpleegkundigen deze taak invullen.

Het ondersteunen en bevorderen van de zorg voor voeding door verpleegkundigen en praktijkondersteuners: dat is het doel van het nieuwe lectoraat Zorg voor Voeding en Gezondheid van de Christelijke Hogeschool Ede. Voor het verbeteren van de praktijk is nauwe samenwerking met de professionals nodig. Daarom zijn bij de start van dit lectoraat wijkverpleegkundigen en praktijkondersteuners betrokken, om hun dagelijkse praktijk rondom zorg voor voeding beter te begrijpen, inclusief hun samenwerking met de diëtist.

Willemieke Kroeze is diëtist en universitair docent aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Sinds 2018 heeft ze als lector een lectoraat bij de Christelijke Hogeschool Ede: ‘Zorg voor Voeding en Gezondheid’. Haar insteek: werken vanuit de praktijk én met alle partijen samen.

Het rapport Pionieren met Passie bevat een onderzoek naar de praktijk van 66 zelfstandig ondernemende theologen en religiewetenschappers. Zij zijn door middel van een een uitgebreide digitale vragenlijst over hun werk onderzocht.

Enkele punten die in deze lezing naar voren komen zijn:
-Heeft het protestantisme zijn tijd gehad?
-Secularisatie en subjectivering
Paas spreekt over een aantal bredere culturele en maatschappelijke ontwikkelingen. Die vat hij samen onder het trefwoord secularisatie.
-De gereformeerde traditie en de cultuur
Hij kijkt naar de gereformeerde traditie zelf. Gereformeerden hebben zich doorgaans op twee manieren verhouden tot de samenleving. De eerste manier noemt hij de ‘oud-gereformeerde’, de tweede noemt hij de ‘nieuw-gereformeerde’.

Als iets kenmerkend is voor onze tijd, is het wel dat er veel verandert en dat die ontwikkelingen snel gaan. Als je alle rapporten samenvat, kun je zeggen dat er drie grote veranderingen zichtbaar zijn:
1. de betrokkenheid bij kerk en christelijk geloof neemt af in Nederland (minder mensen zijn christen en van hen zijn weer minder mensen actief christen);
2. de christelijke traditie in Nederland verandert (evangelicalisering, charismatisering, ‘subjectivering’, verdwijnen van vrijzinnigheid, vanzelfsprekende oecumene, migrantenchristenen);