Pieter Oudenaarden vormt samen met Jan Hol het College van Bestuur. Kort gezegd zijn zij eindverantwoordelijk voor alles wat er binnen de CHE gebeurt. “Dat klinkt heel zwaar”, vertelt Pieter. “Maar dat is het gelukkig niet. De verantwoordelijkheid dragen we samen met het directieteam en de hele organisatie waar iedereen zijn eigen rol speelt.”
Vanuit zijn huis in Waddinxveen logt Pieter in via MS Teams. En alhoewel het went om alles online te doen, mist ook hij het echte contact en de bedrijvigheid van de campus in Ede. “Ik heb nu het gevoel dat ik jou aankijk, maar dat is dus niet zo. En bij meerdere overleggen op een dag kost dat aardig wat energie.” Om de werkdagen thuis te doorbreken, fietst en wandelt hij veel. “Ik gebruik de app ‘Ommetje lopen’, waar je door een wedstrijdelement kan zien hoe ver anderen lopen en op welk nummer je staat. Ik wil dan wel graag voorop lopen, dat begrijp je wel.”
Onderwijs
Pieter studeerde Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. “Ik heb altijd een grote interesse gehad in hoe bedrijven en de overheid werken. Maar al tijdens mijn studie wist ik al dat dit niet in de torens in Den Haag zou zijn, veel te massaal voor mij.” Pieter werkte twintig jaar bij het CNV. Toen was het tijd voor iets anders: het onderwijs lonkte. “Ik heb er lang over nagedacht en veel netwerkgesprekken gevoerd. Maar ik voelde dat het hbo een plek zou zijn waar ik me thuis zou gaan voelen. Het beroepsgerichte vind ik prachtig, en zo zie ik dat nog elke dag.”
Permanent trots
Trots op wat de CHE de afgelopen vier jaar heeft bereikt is hij zeker. Maar hij benadrukt wel dat iedereen daar zijn steentje aan bijdraagt, en dat de focus niet op hem zelf hoeft te liggen. “Ik ben permanent trots op de organisatie. Als ik in gesprek ben met werkveldpartners, begin ik te gloeien als mensen zeggen dat onze studenten zo waardevol zijn op de werkvloer en dat het onderwijs van de CHE zo goed bekend staat.”
Steunen op identiteit
De eerste tijd op de CHE moest Pieter wennen aan het bidden en bijbellezen met collega’s. “Op mijn vorige werkplek was ik dat niet gewend: bidden doe je in de kerk en met het gezin, niet op kantoor. Het is daarom bijzonder om te zien hoe vanzelfsprekend wij met onze christelijke identiteit omgaan. Op heel veel momenten merk ik enorm hoeveel kracht we eraan ontleden. Als CHE kunnen wij vertrouwen, leunen en steunen op onze identiteit. En dat biedt ook voor ons allemaal een weg vooruit en kan ook ontspanning geven. De openingen van collega’s zijn bijvoorbeeld kostbare momenten.”
Leeskring
Naast volle werkdagen voor de CHE, is er ook nog zijn gezin dat een belangrijke plek inneemt in zijn leven. Met een dochter van 22 en een zoon van 16 is het nooit saai thuis. “Naast de gezellige drukte in huis probeer ik te wandelen en als het even kan te fietsen. Dus als het dit weekend droog is dan zit ik weer op de racefiets. En nog iets wat veel mensen niet van mij weten: mijn vrouw en ik hebben een passie voor het lezen van romans en zitten bij een leeskring. Maar ik wil wel echt helemaal in een boek kunnen duiken, en doordeweeks komt dat er vaak niet van. Dus in de vakanties kan ik een aardige inhaalslag maken. Het laatste boek wat ik heb gelezen? Dat was ‘Ilyas’ van Ernest van der Kwast.”
Studiekeuze
Maar welke voltijdopleiding zou hij kiezen, als hij nu zelf voor een studiekeuze stond? “Ik heb veel bewondering voor verpleegkundigen, maar zelf zou ik minder geschikt zijn. Mijn afkomst verraadt natuurlijk dat ik gevoel heb voor HRM en Bedrijfskunde. De menselijke kant van organisaties vind ik heel interessant: daarom denk ik nu ook mee met een lesmodule voor deze opleidingen. Het is mijn oude vakgebied, en dat wil ik niet kwijtraken. Zo snijdt het mes aan twee kanten.”
Nieuwe fase
Deze tweede termijn voelt voor hem als een frisse start. “Met Jan Hol als mijn nieuwe collega heb ik sterk het gevoel dat we een nieuwe fase ingaan. Er komt een nieuw instellingsplan, een belangrijk document wat gebruikt wordt om te sturen richting belangrijke, strategische doelen. De komende jaren staan we voor de uitdaging om aan te haken bij de strategische agenda van het ministerie en de stabilisering van het onderwijs. En er liggen kansen om nieuwe opleidingen te beginnen. Dit zorgt voor een positieve kriebel in de onderbuik. En op dat soort momenten denk ik: ik heb echt de leukste baan van Nederland.”