Gepassioneerd. Zo mag je deze schrijvende journalist uit het hoge noorden gerust noemen. Of Wiebe Fraanje (1973) nu verhaalt over het project De terugkeer van de Joodse kinderen, zijn zorgen uitspreekt over de toekomst van de dagbladjournalistiek, of vertelt over de betekenis van zijn werk in de samenleving. Het komt uit zijn tenen. Of liever: uit zijn hart.
‘Ieder mens heeft een verhaal. Zo’n verhaal heeft altijd betekenis. Voor degene die het verhaal vertelt. Voor degene – de journalist – die het verhaal doorvertelt. En voor de mensen die het verhaal lezen. Dat is misschien wel de kern van ons vak.’ Zojuist heeft deze dagbladjournalist pur sang met de auto de 173 kilometer tussen Leeuwarden en Ede afgelegd, om zijn verhaal te vertellen. Het onderstreept zijn hart voor het vak. Alweer.
CHE-dorpje
Zijn studententijd in Ede - die volgens Wiebe niet bepaald vier jaar duurde - is samen te vatten in het woord plezier. ‘We leefden in ons eigen CHE-dorpje en bouwden aan vriendschappen die tot op de dag van vandaag standhouden. Daarbij heb ik goede herinneringen aan veel docenten, ik noem Johan Snel, Els van Dijk, Bartho de Looij en Jaap Cordia, die mij met hun lessen niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk vormden.’ Wiebe koos – uiteraard – voor de geschreven journalistiek en kwam uiteindelijk op de redactie van het Friesch Dagblad terecht.
“Ik vind dat mijn betrokkenheid als journalist grenzen heeft. ”
Wiebe Fraanje
Zeer emotioneel
Of hij weleens kippenvel heeft als hij aan het werk is? ‘Zo zou ik het niet willen noemen. Ik vind dat mijn betrokkenheid als journalist grenzen heeft. Hoewel het project over de 250 Joodse kinderen die vanuit Amsterdam naar Friesland werden gesmokkeld om onder te duiken, zeer emotioneel was. We zochten overlevenden na 75 jaar op om hun verhalen te vertellen. Ik heb zoveel veerkracht gezien. Dat heeft me getroffen.’
Christelijke journalistiek
Dan gaat zijn tas open. Wiebe haalt er een Bijbel uit. ‘Op de opleiding hadden we altijd discussies over christelijke journalistiek. Bestaat dat of niet? We besloten: het bestaat niet. De christelijke bakker bakt tenslotte ook geen christelijke broodjes, was het argument. Daar klopt niets van, weet ik inmiddels. Mag ik voorlezen waarom?’ Hij slaat zijn Bijbel open bij Filippenzen 4:8 en leest: Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient. Zie je, christelijke journalistiek bestaat.’
Benieuwd naar het hele verhaal? Beluister de podcast.
Tekst: Esther van Lunteren
Beeld: Elisabeth Ismaïl
Over Wiebe Fraanje
Wiebe Fraanje studeerde van 1996-2002 Journalistiek aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij liep onder meer stage in Egypte en bij de Haagse Courant. Na het behalen van zijn diploma solliciteerde hij bij het Friesch Dagblad, waar hij sinds 2003 verslaggever is.
Kippenvel
Kippenvel is een podcastserie met een reeks steengoede verhalen van bijzondere makers. Geproduceerd door Ruben Borger en William Roodbeen in samenwerking met de opleiding Journalistiek van de Christelijke Hogeschool Ede.
Wij leiden journalisten op die niet ondoordacht hun werk doen, maar zich bewust zijn van de impact van hun publicaties. Journalisten die oog hebben voor mens en samenleving en staan voor waarheid. Dit noemen wij betrokken journalistiek! We voelen ons verbonden met onze oud-studenten die overal in Nederland werken en zich met hart én skills inzetten om verhalen te delen die er toe doen!
In deze podcastserie nemen we de luisteraars mee in de verhalen van onze alumni. Verhalen die je kippenvel opleveren, die onder je huid gaan zitten.
Elke maand delen we een nieuwe podcast met een bijbehorend verhaal, geschreven door Esther van Lunteren.