Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) heeft onderzoek gedaan naar de leefsituatie van LHBTIQ+ personen in Nederland. Hieruit blijkt dat deze groep zich vaak onveiliger voelt dan personen die zich niet op deze manier identificeren. Hoe is dit op de Christelijke Hogeschool in Ede? Drie studenten, die betrokken zijn bij de LHBTIQ+ gemeenschap op de CHE, delen openhartig hun verhaal en ervaringen.
“Voor mij persoonlijk is het belangrijk om te weten dat mensen niet altijd een hokje hoeven te hebben,” trapt de negentienjarige Social Work student Nathan af. “Voordat ik met mijn studie op de CHE begon, voelde ik een lichte angst dat ik op de CHE niet kon zijn wie ik ben. Op mijn middelbare school heb ik ervaren dat alles wat anders is dan de norm, als moeitepunt wordt gezien. Deze angst werd bij de open dag, tijdens de meeloopdag en tijdens de introductie van mijn opleiding al snel ontkracht. Binnen het christelijke kader zijn veel verschillende ideeën en levensovertuigingen, maar ik ervaar dat alle zichtpunten worden geaccepteerd en dat het niet gek is als iemand iets anders vindt.”
Geen herkenning maar erkenning
Voor Nathan is het belangrijk dat zijn omgeving erkent dat iedereen een volwaardig persoon is. “Ik hoef niet altijd herkenning te krijgen, wel vind ik erkenning belangrijk. Het is waardevol om het verschil in mensen te zien en om hier vervolgens de connectie mee aan te gaan, zo verbreed je namelijk je gezichtsveld.”
Hokjes en labels
Waar Nathan moeite mee heeft is dat mensen zichzelf door hun omgeving als een label gaan zien. “Je bent zo veel meer dan een label. Word je door je omgeving in een hokje geplaats, dan verlies je je identiteit. Natuurlijk kan het hokje een stukje houvast geven en je mag jezelf ook zeker een label geven als je dat fijn vindt, maar weet dat je je niet door hokjes hoeft te laten beperken. Ik hoop dan ook dan mensen vaker de persoon gaan zien in plaats van alleen het hokje.”
Community Inclusief
“Er zijn tijden geweest dat ik mij heel eenzaam voelde, niet omdat ik geen mensen om mij heen had, maar omdat al mijn vrienden niet-queer zijn,” deelt Esther openhartig. Esther identificeert zichzelf als biseksueel en loopt al een aantal jaar als studente rond op de CHE. “Pas toen een meid op school heel open tegen mij zei dat ze gay is, voelde ik dat ik er op de CHE over kon praten. Ik bezoek nu de avonden van Community Inclusief op de CHE. Op deze avonden eten we samen en gaan we in gesprek over het thema inclusie.”
Durf te vragen
Esther vindt het belangrijk dat iedereen zich gezien voelt, ze roept CHE’ers dan ook op om interesse te tonen en niet te oordelen. “Ik hoop dat de CHE een plek kan zijn waar we interesse in elkaar tonen.” Esther kan zich voorstellen dat mensen het spannend vinden om vragen te stellen wanneer iemand openlijk uit de kast komt. “In deze omgeving rust er toch wel een taboe op, maar juist door er met elkaar over in gesprek te gaan, kan je dat ongemakkelijke gevoel voorkomen. Verdiep je je in de queer community, dan kom je erachter dat wij ook gewoon mens zijn,” glimlacht Esther.

Niet alleen
Naast Nathan en Esther is ook de zeventienjarige Marci onderdeel van de LHBTIQ+ community op de CHE. Marci is begin van dit studiejaar op de CHE begonnen met haar studie HBO-ICT. “Toen ik hier kwam studeren dacht ik dat ik een van de weinige lhbt’ers zou zijn op mijn opleiding, maar dat viel ontzettend mee. Al op de eerste dag ontmoette ik studenten die ook onderdeel van de LHBTIQ+ community zijn en ongeveer hetzelfde gestemd zijn als ik. Dit vond ik verrassend en vooral superfijn.”
Veiligheid
Op haar opleiding voelt Marci zich veilig en geaccepteerd, maar niet op alle plekken ervaart ze dit. “Ik heb het gevoel alsof queer mensen raarder worden aangekeken dan niet-queer mensen, of het nou op de CHE is of op straat. Het is en blijft een dingetje om de hele tijd aangekeken te worden door voorbijgangers. Laat ons onszelf zijn, wij zijn ook gewoon mensen. Gelukkig weet ik dat de CHE een plek is waar ik mij veilig kan voelen. Hier kan je jezelf zijn en hoef je niet bang te zijn dat je alleen bent.”
Heb je vragen of feedback, of roept dit artikel iets bij je op?
Mail dan naar lhbt@che.nl.