Palliatieve zorg is zorg voor de cliënt en het netwerk. Elke cliënt en ieder netwerk heeft zijn eigen verhaal en geschiedenis. Elk systeem heeft zijn eigen overtuigingen en waarden. Hoe blijven wij als zorgprofessionals verbonden met onszelf en met de ander? Hoe bieden we persoonsgerichte zorg op maat en zijn we cultureel sensitief? En hoe werken we met compassie binnen een pluriforme multiculturele samenleving met verschillende geloven en gedragingen? Hoe blijf jij hierin bij jezelf? Tijdens dit congres zal er vanuit de verschillende dimensies aandacht zijn voor cultuursensitief werken binnen de palliatieve zorg.
Sprekers en thema's:
Dr. Alexander de Graaf is schrijver van het boek, “Probleemgeoriënteerd denken in de palliatieve zorg”, en gaat in zijn lezing in op pijn en dyspnoe in de palliatieve fase. Pijn en dyspnoe zijn een van de meest voorkomende symptomen in de palliatieve fase. Ze zijn voorspellers van het verloop van de ziekte en de kwaliteit van leven van de patiënt. De beleving van deze symptomen is per patiënt verschillend en bepalen het lijden. Het omgaan met deze symptomen wordt mede bepaald door cultuur en wordt beleefd in de context van een patiënt. Alexander leert ons probleem georiënteerd denken in de palliatieve zorg en werkt pijn en dyspnoe uit aan de hand van recente onderzoeken.
Arrien brengt naast de culturele effecten, de intergenerationele patronen in beeld. Hoe wij ons gedragen, wordt namelijk bepaald door loyaliteiten. We zijn loyaal aan hen die ons het leven hebben gegeven. Ook als het lijkt dat dit niet zo is. We blijven op een bepaalde manier loyaal aan ons gezin van herkomst. Door existentiële loyaliteiten, verworven loyaliteiten, maar soms ook afgedwongen loyaliteiten of gespleten loyaliteiten. Hoe dit tot uiting komt in de palliatieve zorg legt Arrien uit en tot slot interviewt zij een ervaringsdeskundige en een palliatief verpleegkundige.
Hij gaat in op de effecten van het lijden vanuit multiculturele sensitiviteit in de dagelijkse zorg en legt uit wat in bepaalde culturen zo belangrijk is. Waarom wordt er wel of niet gesproken over de dood? Waarom willen mensen veel lijden of juist niet? En waarom zijn de belevingen bij angst en pijn zo specifiek anders als in andere culturen? Waarom wordt er soms niet gesproken? Hoe wordt er gekeken naar de dood en hoe wordt gestorven? Hij neemt ons mee naar de dagelijkse praktijk en geeft veel praktische tips en trics die je morgen anders kunt doen.
Hij stond aan de wieg van de ontwikkeling van de palliatieve zorg en kijkt nu kritisch naar ontwikkelingen op intercultureel gebied. Het maakbaarheidsdenken is de laatste decennia flink toegenomen en wat doet dit met de verpleegkundige? Op welke wijze kan de verpleegkundige zichzelf blijven en voorzien in de behoefte van de patiënt? Hoe geven we richting in de informatiestromen die ons bereiken via social media en het web? Hoe blijven verbonden met onszelf en met de ander?